Sok z selera - poznaj zaskakujące właściwości tego cudownego napoju!

Kto z nas nie zna selera naciowego? To on jest dzisiejszym naszym głównym bohaterem. Seler jest przepięknym, jasnozielonym warzywem, naszpikowany ultra zdrowym chlorofilem. Już sama zawartość chlorofilu czyni go bardzo cenną dla nas rośliną, o działaniu przeciwzapalnym ale czy to tylko tyle? Poznaj niezwykłe korzyści płynące z regularnego spożywania soku z selera naciowego. 

Seler naciowy ma właściwości 

• przeciwutleniające
• przeciwzapalne
• przeciwnowotworowe
• przeciwreumatyczne
• przeciw nadciśnieniowe
• przeciwcukrzycowe 
• neuroprotekcyjne

Około 200ml soku z selera dostarczy  

• 94,4 mg wapnia
• 25,9 mg magnezu
• 613,6 mg potasu
• 84,8 ug (mikrogramów) kwasu foliowego

Składa się w 95% z wody, bogaty jest w witaminy i minerały takie jak : witamina K, A, B2, B6,  C, mangan, kwas pantotenowy. Zawiera w sobie fitoskładniki, związki produkowane w roślinach, które wspomagają zwalczać procesy zapalne toczące się w organizmie a także zwalczają wolne rodniki (pisałam o nich tu). Seler, tak jak wszystkie warzywa, jest źródłem bardzo ważnego, dla całego układu pokarmowego, błonnika

REDUKUJE STANY ZAPALNE 

Seler obfituje w dwa przeciwutleniacze takie jak apigenina i luteolina. Badania wskazują, że mają w sobie moc zmniejszania i leczenia różnych chorób zapalnych, przeciwutleniacze działają jak taka tarcza narządów, niepozwalająca wolnym rodnikom na uszkodzenia. 

DBA O UKŁAD SERCOWO-NACZYNIOWY

Badania sugerują, że sok z selera może znacznie obniżać poziom cholesterolu. Potas dba o gospodarkę elektrolitową w organizmie, co sprzyja odpowiedniemu rozszerzaniu naczyń krwionośnych, a to z kolei pozytywnie wpływa na obniżenie zbyt wysokiego ciśnienia krwi.

REGULUJE TRAWIENIE

Zgaga, odbijanie, bóle żołądka, wrzody - wszystkie te dolegliwości mają swój początek w nieprawidłowym pH soku żołądkowego. Sok z selera poprawia procesy trawienne a właściwie enzymy w nim zawarte pomagają podnieść poziom kwasu żołądkowego. Picie codziennie na czczo świeży sok z łodyg selera z pewnością wspomoże w dolegliwościach żołądkowych. 

POPRAWIA STAN CERY ORAZ WŁOSÓW

Sok z selera znany jest również ze swych właściwości poprawiających stan skóry, a to za sprawą doskonałego nawilżania od wewnątrz a także bomby witaminowej. Witamina K, C oraz przeciwutleniacze pomagają zredukować widoczność niedoskonałości i trądziku, poprawia koloryt skóry. Dodatkowo ma silne działanie łagodzące egzemę oraz łuszczycę. 

Krzemionka zawarta w tak cudownym warzywie w połączeniu z witaminą C, wspomaga produkcję kolagenu. Jest to idealne zestawienie dzięki czemu skóra staje się bardziej elastyczna, sprężysta i szybciej się regeneruje. 

Witaminy i minerały doskonale odżywiają mieszki włosowe, wzmacniają je i nadają połysk włosom. Składniki przeciwutleniające przyczyniają się do szybszego wzrostu włosów. Jest to najlepsza "wewnętrzna odżywka" dla naszych włosów.

WSPIERA PROCES ODCHUDZANIA ORAZ REDUKUJE NADMIAR WODY

Właściwości moczopędne pomogą wypłukać nadmiar wody zbierającej się w naszych komórkach. Seler pobudza metabolizm a także pomaga zwiększyć tempo spalania kalorii, jest więc doskonałym dodatkiem dla osób chcących zgubić parę kilogramów. 

NAWADNIA ORGANIZM

Elektrolity, minerały i sole zawarte w selerze pomagają wodzie przedostać się do komórek, zwiększając w ten sposób poziom nawodnienia. 

Jak pić sok z selera?

• Rano - picie soku na pusty żołądek ma największe korzyści zdrowotne. W tym czasie najlepiej wchłaniane są wszystkie witaminy i minerały, sok z selera reguluje soki trawienne w żołądku, dba o błonę śluzową żołądka, pobudza pracę wątroby, jelit, woreczka żółciowego a także świetnie oczyszcza cały organizm. Dlatego jeśli masz problemy z trawieniem, polecam wypić rano szklankę tego cudownego soku. Po wypiciu odczekaj minimum pół godziny by zjeść śniadanie.   
• Po śniadaniu - spożywanie soku z selera kilka godzin po śniadaniu może pomóc utrzymać poziom energii i zniwelować niezdrowe zachcianki. Sok z selera jest doskonałym sposobem na utrzymanie dobrego poziomu cukru we krwi, dodając do niego marchew uzyskamy idealny naturalny izotonik, który nawodni a także zwiększy energię do działania. 
• Po obiedzie - wypijając sok z selera po obiedzie wspomaga trawienie pokarmów. Zazwyczaj obiady są bardziej kaloryczne, cięższe niż śniadania czy kolacje, zatem sok z selera a raczej naturalne enzymy w nim zawarte zmniejszają wzdęcia. Ten cudowny napój pobudza woreczek żółciowy do produkowania żółci, niezbędnej do trawienia tłuszczów, tak więc sok jest idealnym rozwiązaniem do zapobiegania zaparć po spożytych ciężkostrawnych posiłkach. 
• W każdej chwili - jako zamiennik napojów kolorowych, gazowanych lub jako zwykłej wody. Sok z selera doskonale nawadnia oraz detoksykuje organizm. Możesz stosować go jako niskokaloryczną alternatywę dla słodkich napojów lub przekąsek w każdym momencie dnia. Taka mała zmiana w ciągu dnia może sprzyjać zdrowej utracie wagi i poprawie ogólnego zdrowia.  

Pomimo tych wielu cennych właściwości selera warto pamiętać o możliwych skutkach ubocznych. 

Chociaż nie spotkałam się z tym osobiście, są osoby, które mogą być uczulone na seler. Mogą zatem występować u takiej osoby reakcje skórne, zaburzenia trawienia, problemy z oddychaniem czy nawet 

wstrząs anafilaktyczny. Osoby z chorobami nerek także powinny unikać selera w nadmiarze, ze względu na dużą zawartość potasu. Sok z seler może także nasilać problemu u osób z zespołem jelita drażliwego.

Źródła:

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9498075/

https://www.medicalnewstoday.com/articles/324932

https://timesofindia.indiatimes.com/life-style/food-news/8-health-benefits-of-drinking-celery-juice/articleshow/112533613.cms

Disclaimer: nie jestem lekarzem. Stworzyłam tego bloga w celu informacyjnym, by dzielić się wiedzą i badaniami naukowymi. Treści zawarte na tej stronie nie są poradą medyczną. Jeśli cierpisz na jakąś chorobę, bierzesz leki, jesteś w ciąży lub karmisz piersią skontaktuj się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia w celu porady lekarskiej.

Celiakia i nietolerancja glutenu - różnice, objawy i diagnostyka.

Zastanawiałaś się pewnie nie raz jak to jest z tym glutenem? Czy faktycznie ma szkodliwe działanie a może to tylko "nowy trend" w żywieniu? Dużo mówi się o produktach bezglutenowych, diety bez glutenu cieszą się coraz większą popularnością zaś w sklepach można zauważyć wzrost produktów z przekreślonym kłosem i napisem "Gluten-free". 

Z reguły gluten sam w sobie nie jest szkodliwy, niestety osoby cierpiące na celiakię lub z nietolerancjami na gluten czy pszenicę muszą szczególnie na niego uważać.  

Czym jest gluten?

Gluten to ogólna nazwa białek roślinnych występujących w zbożach. Charakteryzuje się lepkością oraz elastycznością. To dzięki nim chleby są bardzo miękkie, sprężyste a także pulchne. Poprzez połączenie mąki z wodą wytwarzają się lekko sprężyste glutenowe błony. Zatrzymują w sobie dwutlenek węgla podczas fermentacji co powoduje wyrastanie ciasta a także utrzymanie wilgoci.

Jakie rozróżniamy białka glutenowe?

• w pszenicy występują prolaminy - czyli gluteniny i gliadyny,
• w życie występują sekaliny,
• w jęczmieniu występują hordeiny. 

Jak zatem ma się sprawa ma u osób chorujących na celiakie i z nietolerancjami? 

Najpierw rozróżnijmy od siebie te dwie kwestie.

Celiakia jest to genetyczna choroba autoimmunologiczna, która dotyka około 1% populacji na świecie. W Polsce szacuje się, że na celiakie choruje około 400 tysięcy osób. Mimo tego, że jest to choroba genetyczna może ujawnić się dopiero po 20 roku życia. Niestety pozostaje z chorym na całe życie. Objawia się reakcją układu odpornościowego na spożycie białka glutenu ze zbóż. W efekcie dochodzi do uszkodzenia przede wszystkim jelita cienkiego. O budowie jelita cienkiego pisałam tu. Przyjmowanie glutenu u osób z celiakią będzie powodowało ciągłe stany zapalne w jelicie cienkim, zapalenie błony śluzowej jelita oraz zanik kosmków jelitowych, które są odpowiedzialne za wchłanianie składników odżywczych.  

Nietolerancja glutenu wygląda nieco inaczej niż u osób z celiakią. Układ odpornościowy u osób z celiakią walczy z glutenem tak, jakby był to wirus, dlatego jest tak silna reakcja organizmu. Nietolerancja nie jest alergią. Nietolerancja jest reakcją na spożyty gluten. Objawami mogą być zmiany skórne, bóle brzucha, biegunki czy zmiana nastroju. Po jakimś czasie od odstawienia glutenu i zregenerowaniu jelit, może okazać się, że nadwrażliwość się wycofała. 

Nietolerancja na gluten występuje u osób u których nie stwierdzono celiakii lub alergii na pszenicę jednak występują negatywne objawy po spożyciu glutenu. 

Badania wykazują, że jest o wiele więcej osób z nietolerancją na gluten niż z celiakią a najczęściej nadwrażliwe są kobiety.  

Oprócz celiakii oraz nieceliakalnej nadwrażliwości na gluten zostaje jeszcze alergia na pszenicę.

Jej objawami są wzdęcia, skurcze żołądka, biegunki, wymioty, zaostrzenie atopowego zapalenia skóry, astma, pokrzywka, obrzęki naczyniowe, nieżyt nosa a także wstrząs anafilaktyczny. U niektórych osób mogą występować objawy alergiczne nawet po wdychaniu pyłu zbożowego. 

Jakie są objawy celiakii?

• problemy z trawieniem: biegunki tłuszczowe lub wodniste, zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha, stany zapalne jelit.
• problemy skórne: trądzik, wysypki, egzema, pokrzywka.
• problemy neurologiczne: depresja, niepokój, zmęczenie, problemy z koncentracją, splątanie, mgła mózgowa, zawroty głowy, padaczka, spadek libido, drętwienie palców a także rąk lub nóg. 
• inne problemy: niedobory składników odżywczych w tym żelaza i witaminy B12, osteoporoza, obniżona odporność, bóle głowy, anemia, nawracające afty, utrata masy ciała, bóle stawów (łokci, dłoni, kolan), sztywność mięśni, przewlekły katar, astma, puchnięcie twarzy, problemy z zajściem w ciąże, zaburzenia hormonalne i miesiączkowe a w bardzo poważnych przypadkach może nawet dojść do wstrząsu anafilaktycznego. 

Nie każda osoba będzie miała takie same objawy uczulenia na gluten. U niektórych osób chorujących na celiakię nie występują żadne wyraźne objawy z układu odpornościowego, dlatego często są błędnie zdiagnozowane i pozostają nieleczone latami lub leczone w nieodpowiedni sposób.

Jak zdiagnozować celiakie?

Zalecane są badania serologiczne przeciwciał związanych z tą chorobą, takie jak:

• IgA - całkowity poziom immunoglobulin typu A - badanie wskazujące obecność stanu zapalnego, 
• tTG IgA - przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej 

Dodatkowo:

• DGP IgG - przeciwciała przeciwko deaminowanemu peptydowi gliadyny 
• tTG IgG  - przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej IgG
• EmA IgG - przeciwciała przeciwko endomysium mięśni gładkich. 

Przed wykonywaniem badań nie powinno się odstawiać produktów glutenowych, by mieć pewność co do wyników. 

Jednak jak podają badania, niektóre osoby chorujące na celiakię nie wytwarzają w ogóle przeciwciał. Dlatego czasem wykrycie alergii na gluten jest utrudnione. W takich przypadkach warto wykonać biopsję jelita cienkiego podczas gastroskopii. 

Warto zwrócić uwagę na fakt, że celiakia często idzie w parze z takimi chorobami jak:

• cukrzyca typu 1
• chorobami autoimmunologicznymi
• choroby tarczycy
• choroby stawów i wątroby
• zespołem Downa
• zespołem Turnera 
• zespołem Williamsa 

Jak leczyć celiakię/nietolerancję glutenu?

Niestety nie ma żadnych leków na alergię/nietolerancję glutenu. Jedynym skutecznym sposobem jest dieta bezglutenowa. 

Efekty odstawienia glutenu zależne są niestety od organizmu. U niektórych osób efekt będzie po paru dniach u innych nawet po około miesiącu. 

Źródła:

https://www.healthline.com/nutrition/what-is-gluten#symptoms

https://www.healthline.com/nutrition/what-is-gluten#bottom-line

https://www.hopkinsmedicine.org/health/wellness-and-prevention/what-is-gluten-and-what-does-it-do

https://www.chop.edu/news/signs-and-symptoms-gluten-sensitivity

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/21622-gluten-intolerance

Trawienie - na czym polega i dlaczego jest dla Ciebie tak ważne?

Trawienie jest istotnym procesem w naszym życiu. Każdego dnia potrzebujemy składników pokarmowych z jedzenia i napojów by prawidłowo funkcjonować oraz zachować zdrowie.

Zastanawiałaś się może kiedyś, jak dokładnie wygląda cały proces trawienia pokarmów? Organizm możemy porównać do fascynującej maszyny. Składającej się z narządów, które współpracują nawzajem dostarczają nam energii.

Podczas jedzenia, zaraz po rozgryzieniu w ustach rozpoczyna się pierwszy etap. Znasz to uczucie jak ślinka cieknie na widok pysznego pączka, prawda? 🥰 To ślinianki wytwarzają śluz, potrafią wytworzyć około 1,5 litra śliny na dobę. Ślinianki przyuszne produkują ślinę surowiczą, zawierającą w sobie enzym amylazę trawiący wielocukry. Ślinianki podjęzykowe tworzą ślinę śluzową, która zawiera w sobie mucynę, ułatwiającą łykanie pokarmu. 

Z ust pokarm trafia do żołądka. Pod wpływem wydzielanego soku żołądkowego zachodzi wstępne trawienie. Pokarm w żołądku zostaje zmieniony w miazgę. 

Sok żołądkowy - inaczej kwas żołądkowy - jest przezroczystą substancją wydzielaną przez gruczoły trawienne błony śluzowej żołądka. W skład soku wchodzą enzymy trawienne ( pepsyna, podpuszczka i lipaza), kwas solny, woda, śluz oraz sole mineralne. Żołądek potrafi wytworzyć około 1,5 litra dziennie soku żołądkowego.

Jak możesz sobie wyobrazić, sok trawienny w żołądku jest bardzo kwaśny. Jego pH wynosi 1-2  i jest niewiele mniej kwaśny od.. kwasu akumulatorowego 😲 ( pH kwasu akumulatorowego jest na poziomie 1). Kwas żołądkowy spokojnie poradzi sobie z trawieniem nawet kości 😲

Zadaniem soku żołądkowego jest odkażanie połkniętego pokarmu, pobudzenie mięśni do skurczów oraz pobudza pepsynogen, który uwalnia enzym pepsynę. Pepsyna jest bardzo ważnym enzymem, który rozkłada białka z pożywienia. Podpuszczka ma za zadanie rozkładać białko mleczne - czyli kazeinę. 
Po połączeniu wapnia z białkiem i podpuszczką powstaje serniczek 😊 (taki proces zachodzi jednak tylko u dzieci do lat trzech ). Lipaza natomiast zajmuje się trawieniem tłuszczów. Po całym tym procesie, miazga pokarmowa zostaje przesunięta do jelita cienkiego.

Potocznie zwane jelita dzielą się na cienkie i grube. 

Jelito cienkie jest głównym i najdłuższym narządem trawiennym. To tam zachodzi także proces wchłaniania. Nazywamy go jelitem cienkim ze względu na średnicę, która wynosi około 2,54 cm.  

Składa się z trzech części - dwunastnicy, jelita czczego oraz z jelita krętego. Jego długość może wynosić nawet około 5 metrów. To w tym miejscu rozpoczyna się główne trawienie. Ma za zadanie strawić i wchłonąć najważniejsze dla nas substancje. 

Błona jelita cienkiego jest pofałdowana i wyścielona kosmkami jelitowymi. Są to cienkie wypustki błony śluzowej (wyglądem przypominające palce) o wysokości od 0,5 do 1,5 mm. Jest ich tak dużo, że tworzą jakby aksamitną powierzchnię jelita. To one absorbują i transportują składniki odżywcze.   

Dwunastnica jest pierwszym a także najkrótszym odcinkiem jelita cienkiego. Nie przekracza zazwyczaj 25cm. Po dostaniu się do jelita białka i tłuszczu zostaje uwalniany hormon cholecystokinina, który pobudza wątrobę, pęcherzyk żółciowy i trzustkę. Następnie po uwolnieniu żółci i soku trzustkowego rozpoczyna się kolejne trawienie a także wchłanianie do krwiobiegu składników odżywczych ( białek, tłuszczy, węglowodanów a także wody). 

W dwunastnicy wchłaniane są witaminy takie jak : witamina A, D, E i K. 

Aby strawić pokarm w dwunastnicy i wchłonąć potrzebne nam substancje odżywcze, zostaje wydzielony hormon sekretyna, który ma za zadanie obniżyć kwaśne środowisko. Dzięki temu nasze jelita nie uszkadzają się od kwasu żołądkowego. 

Poprzez skurcze dwunastnicy - tzw. ruchy perystaltyczne - resztki pokarmu który się nie wchłonie w dwunastnicy, przedostaje się do kolejnej części jelit. 

Jelito czcze zajmuje się szybkim transportowaniem pokarmu do jelita krętego. W dalszym ciągu trawi oraz wchłaniania witaminy, minerały, białka, tłuszcze, węglowodany oraz wodę.

Ostatnim oraz najdłuższym odcinkiem jelita cienkiego jest jelito kręte. Przenosi odpady żywnościowe do jelita grubego. Z powodu rozmiaru to tutaj pokarm spędza najwięcej czasu. Jelito kręte jest szczególnie odpowiedzialne za wchłanianie witaminy B12. Wyściółka jelita krętego jest mniej przepuszczalna niż jelita czczego. 

W tym momencie nasze jelito przetrawiło i wchłonęło wszystkie najważniejsze dla przeżycia składniki - białka, węglowodany, tłuszcze, witaminy, minerały i bardzo istotna woda. Co następuje dalej? 

Cały odcinek jelita cienkiego wraz z żołądkiem, wątrobą i trzustką pracował na pełnych obrotach by pozyskać z pokarmu to co najważniejsze. Resztki pokarmowe trafiają wraz z wodą do jelita grubego. 

Jelito grube składa się z jelita ślepego z wyrostkiem robaczkowym, okrężnicy i odbytu. Osiąga około 130-150 cm długości a także w przybliżeniu około 8 cm średnicy. Jego zadaniem jest wydalenie resztek pokarmu z naszego organizmu ( kał ) oraz oddawanie moczu. 

Błona śluzowa jelita grubego nie posiada kosmków. Jej powierzchnia jest gładka i składa się z gruczołów, które wytwarzają śluz. 

Udział jelita grubego w trawieniu jest niewielki. Enzymy z jelita cienkiego przedostają się z miazgą pokarmową do jelita grubego. To tutaj rozpoczyna się proces gnilny niestrawionych resztek białka za pomocą bakterii. Rozpoczyna się wchłanianie aminokwasów, elektrolitów ( sód i potas) , witamin oraz wody. Jelito grube zawiera w sobie także bakterie fermentacyjne, które rozkładają błonnik na glukozę. Produkowane są także witaminy z grupy B. Podczas zwrotnego wchłaniania wody następuje zagęszczenie niestrawionych składników oraz powstawanie kału. Śluz wytwarzany przez komórki kubkowe błony śluzowej zlepia resztki pokarmowe. Kolejnym etapem jest wydalenie ich z organizmu. 

Jeśli dotarłaś do końca bardzo Ci dziękuję za poświęcony czas a zarazem gratuluję, ponieważ już wiesz na czym polega trawienie. Poznanie sposobu jak działają poszczególne organy i jak są złożone, pomogą Ci w zrozumieniu w przyszłości od czego zależne jest zdrowie. 

Pozdrawiam.