Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Hashimoto. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Hashimoto. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 9 marca 2025

Celiakia i nietolerancja glutenu - różnice, objawy i diagnostyka.

jak zdiagnozować celiakię, jakie są objawy celiakii i czym jest gluten

Zastanawiałaś się pewnie nie raz jak to jest z tym glutenem? Czy faktycznie ma szkodliwe działanie a może to tylko "nowy trend" w żywieniu? Dużo mówi się o produktach bezglutenowych, diety bez glutenu cieszą się coraz większą popularnością zaś w sklepach można zauważyć wzrost produktów z przekreślonym kłosem i napisem "Gluten-free". 

Z reguły gluten sam w sobie nie jest szkodliwy, niestety osoby cierpiące na celiakię lub z nietolerancjami na gluten czy pszenicę muszą szczególnie na niego uważać.  

Czym jest gluten?

Gluten to ogólna nazwa białek roślinnych występujących w zbożach. Charakteryzuje się lepkością oraz elastycznością. To dzięki nim chleby są bardzo miękkie, sprężyste a także pulchne. Poprzez połączenie mąki z wodą wytwarzają się lekko sprężyste glutenowe błony. Zatrzymują w sobie dwutlenek węgla podczas fermentacji co powoduje wyrastanie ciasta a także utrzymanie wilgoci.

Jakie rozróżniamy białka glutenowe?

  • w pszenicy występują prolaminy - czyli gluteniny i gliadyny,
  • w życie występują sekaliny,
  • w jęczmieniu występują hordeiny

Jak zatem ma się sprawa ma u osób chorujących na celiakie i z nietolerancjami? 

Najpierw rozróżnijmy od siebie te dwie kwestie.

Celiakia jest to genetyczna choroba autoimmunologiczna, która dotyka około 1% populacji na świecie. W Polsce szacuje się, że na celiakie choruje około 400 tysięcy osób. Mimo tego, że jest to choroba genetyczna może ujawnić się dopiero po 20 roku życia. Niestety pozostaje z chorym na całe życie. Objawia się reakcją układu odpornościowego na spożycie białka glutenu ze zbóż. W efekcie dochodzi do uszkodzenia przede wszystkim jelita cienkiego. O budowie jelita cienkiego pisałam tu. Przyjmowanie glutenu u osób z celiakią będzie powodowało ciągłe stany zapalne w jelicie cienkim, zapalenie błony śluzowej jelita oraz zanik kosmków jelitowych, które są odpowiedzialne za wchłanianie składników odżywczych.  

Nietolerancja glutenu wygląda nieco inaczej niż u osób z celiakią. Układ odpornościowy u osób z celiakią walczy z glutenem tak, jakby był to wirus, dlatego jest tak silna reakcja organizmu. Nietolerancja nie jest alergią. Nietolerancja jest reakcją na spożyty gluten. Objawami mogą być zmiany skórne, bóle brzucha, biegunki czy zmiana nastroju. Po jakimś czasie od odstawienia glutenu i zregenerowaniu jelit, może okazać się, że nadwrażliwość się wycofała. 
Nietolerancja na gluten występuje u osób u których nie stwierdzono celiakii lub alergii na pszenicę jednak występują negatywne objawy po spożyciu glutenu. 
Badania wykazują, że jest o wiele więcej osób z nietolerancją na gluten niż z celiakią a najczęściej nadwrażliwe są kobiety.  

Oprócz celiakii oraz nieceliakalnej nadwrażliwości na gluten zostaje jeszcze alergia na pszenicę.
Jej objawami są wzdęcia, skurcze żołądka, biegunki, wymioty, zaostrzenie atopowego zapalenia skóry, astma, pokrzywka, obrzęki naczyniowe, nieżyt nosa a także wstrząs anafilaktyczny. U niektórych osób mogą występować objawy alergiczne nawet po wdychaniu pyłu zbożowego. 


problemy skórne związane z glutenem, jak gluten wpływa na jelita, niedobory odżywcze spowodowane glutenem


Jakie są objawy celiakii?
  • problemy z trawieniem: biegunki tłuszczowe lub wodniste, zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha, stany zapalne jelit.
  • problemy skórne: trądzik, wysypki, egzema, pokrzywka.
  • problemy neurologiczne: depresja, niepokój, zmęczenie, problemy z koncentracją, splątanie, mgła mózgowa, zawroty głowy, padaczka, spadek libido, drętwienie palców a także rąk lub nóg. 
  • inne problemy: niedobory składników odżywczych w tym żelaza i witaminy B12, osteoporoza, obniżona odporność, bóle głowy, anemia, nawracające afty, utrata masy ciała, bóle stawów (łokci, dłoni, kolan), sztywność mięśni, przewlekły katar, astma, puchnięcie twarzy, problemy z zajściem w ciąże, zaburzenia hormonalne i miesiączkowe a w bardzo poważnych przypadkach może nawet dojść do wstrząsu anafilaktycznego. 
Nie każda osoba będzie miała takie same objawy uczulenia na gluten. U niektórych osób chorujących na celiakię nie występują żadne wyraźne objawy z układu odpornościowego, dlatego często są błędnie zdiagnozowane i pozostają nieleczone latami lub leczone w nieodpowiedni sposób.

Jak zdiagnozować celiakie?
Zalecane są badania serologiczne przeciwciał związanych z tą chorobą, takie jak:
  • IgA - całkowity poziom immunoglobulin typu A - badanie wskazujące obecność stanu zapalnego, 
  • tTG IgA - przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej 
Dodatkowo:
  • DGP IgG - przeciwciała przeciwko deaminowanemu peptydowi gliadyny 
  • tTG IgG  - przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej IgG
  • EmA IgG - przeciwciała przeciwko endomysium mięśni gładkich. 
Przed wykonywaniem badań nie powinno się odstawiać produktów glutenowych, by mieć pewność co do wyników. 

Jednak jak podają badania, niektóre osoby chorujące na celiakię nie wytwarzają w ogóle przeciwciał. Dlatego czasem wykrycie alergii na gluten jest utrudnione. W takich przypadkach warto wykonać biopsję jelita cienkiego podczas gastroskopii. 

Warto zwrócić uwagę na fakt, że celiakia często idzie w parze z takimi chorobami jak:
  • cukrzyca typu 1
  • chorobami autoimmunologicznymi
  • choroby tarczycy
  • choroby stawów i wątroby
  • zespołem Downa
  • zespołem Turnera 
  • zespołem Williamsa 

Jak leczyć celiakię/nietolerancję glutenu?
Niestety nie ma żadnych leków na alergię/nietolerancję glutenu. Jedynym skutecznym sposobem jest dieta bezglutenowa. 
Efekty odstawienia glutenu zależne są niestety od organizmu. U niektórych osób efekt będzie po paru dniach u innych nawet po około miesiącu. 

Źródła:

https://www.healthline.com/nutrition/what-is-gluten#symptoms

https://www.healthline.com/nutrition/what-is-gluten#bottom-line

https://www.hopkinsmedicine.org/health/wellness-and-prevention/what-is-gluten-and-what-does-it-do

https://www.chop.edu/news/signs-and-symptoms-gluten-sensitivity

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/21622-gluten-intolerance

poniedziałek, 13 stycznia 2025

Poznaj przepis na smaczny koktajl, oczyszczający z toksyn.

koktajl oczyszczający organizm z toksyn

Nie ma to jak oczyszczanie organizmu pożywieniem, które zarówno ma takie właściwości a przy tym jest przyjemny w smaku. Czujesz zniechęcenie gdy pomyślisz o męczących dietach, tylko warzywa, zero cukru i same wyrzeczenia? Nie musi tak być. Wystarczy świadomie podejść do tematu, zajadać się pysznymi produktami i czekać spokojnie na efekty, a one nadejdą -  bądź tego pewna. 

Oto przepis na koktajl, dzięki któremu odzyskasz energię, pozbędziesz się wzdęć oraz nawodnisz organizm. Koktajl ten jest napakowany witaminami i antyoksydantami. Pijąc go Twoja cera zacznie się poprawiać, będzie promienna i zapomnisz o zmarszczkach, suchej skórze i niedoskonałościach. Uwierz mi, to co jesz przekłada się na wygląd skóry. 

Nie zwlekajmy więc dłużej, zapoznaj się z listą i koniecznie wypróbuj ten przepis. 

Potrzebujesz:

  • jabłko
  • pół grejpfruta
  • sok z połowy cytryny
  • pół ogórka gruntowego
  • garść jarmużu
  • odrobina wody (wedle uznania) 
Przełóż wszystkie składniki do kielicha blendera, dodaj wodę i zblenduj. Wodę dodaj w zależności czy wolisz bardziej gęstą konsystencję czy bardziej rzadką. Możesz także przepuścić koktajl przez gazę, wtedy uzyskasz zielony sok. 

Jakie właściwości mają poszczególne produkty i co dzięki nim osiągniesz?

Jabłko - dzięki dużej zawartości błonnika przyśpiesza spalanie tłuszczu. Pektyna (błonnik rozpuszczalny) zawarta w jabłku zmienia w żołądku swoją konsystencję w żel. Zapobiega to zbyt szybkiemu wchłanianiu cukru przez organizm dlatego spożywając jabłko, nie czujemy takiego "zjazdu energetycznego" czyli wahaniu poziomu cukru we krwi. Błonnik rozpuszczalny jest idealnym remedium na zaparcia a także idealnym dodatkiem dla osób zmagających się z podwyższonym cholesterolem. 

Grejpfrut - pisałam o nim poprzednio, natomiast nie sposób nie napisać o nim jeszcze więcej informacji. Błonnik znajdujący się w grejpfrutach wspomaga rozwój pożytecznych bakterii w jelitach. Grejpfrut zawiera w sobie dużą dawkę witaminy C, która jest nam niezbędna przy oczyszczaniu wątroby. Dzienne zapotrzebowanie witaminy C dla kobiet wynosi 75mg, dla mężczyzn 90mg. Owoc grejpfruta zawiera 40mg witaminy C, czyli połowę naszego zapotrzebowania. 

Cytryna - kolejna dawka witaminy C, która bierze udział w syntezie kolagenu (przeciwdziała starzeniu się skóry), zwalcza stany zapalne w organizmie, sprzyja wchłanianiu żelaza oraz pozytywnie wpływa na zwiększenie wydzielania kwasu żołądkowego a to wspomaga trawienie.
Pomimo swojego kwaśnego smaku ma odczyn zasadowy, czyli działa na organizm alkalizująco.

Ogórek - ma właściwości nawadniające, obniża wagę, zmniejsza ciśnienie krwi a także dba o naszą cerę. Ogórek ma bardzo niską zawartość kalorii, możemy zajadać się nimi do woli. Warto włączyć go do diety jako przekąska. Witamina B6 zawarta w ogórkach wspomaga leczenie łojotokowego zapalenia skóry. Kwas pantotenowy (witamina B5) znajdujący się w ogórkach pomaga zachować skórę miękką, gładką oraz świeżą. Z łatwością zatrzymuje rozwój trądziku. 

Jarmuż - choć była o nim mowa tutaj  na pewno zaciekawią Cię jego kolejne właściwości. Jest warzywem o odczynie zasadowym dlatego skutecznie oczyszcza krew. Chlorofil znajdujący się w jarmużu - jego piękny, zielony pigment - jest chemicznie podobny do naszej hemoglobiny (białka znajdującego się w czerwonych krwinkach) dlatego ma skuteczne działanie w leczeniu a także zapobieganiu anemii. Spożywanie jarmużu poprzez oczyszczanie organizmu zmniejsza nieprzyjemny zapach potu. Jarmuż jest także bogaty w żelazo, na 100 g znajdziemy 1,7mg. 
Pamiętaj, że witamina C zwiększa przyswajanie żelaza. 

* Jarmuż zawiera w sobie także goitrogeny. Są to substancje wolotwórcze, które wpływają na pracę tarczycy. Mogą powodować obniżenie wchłaniania jodu, który dla tarczycy jest bardzo potrzebny. Jednakże obróbka, czyli gotowanie, siekanie, przeżuwanie, rozgryzanie czy mrożenie znacząco obniża poziom tych substancji. Jest to informacja dla osób z niedoczynnością tarczycy i chorobą Hashimoto. 

Polecam wypić taki koktajl na czczo. Doda energii, nawodni, odkwasi organizm, usunie toksyny a także oczyści jelita. Jest to wspaniały sposób na dostarczenie sobie witamin i antyoksydantów w zimowym czasie. Rozpocznij dzień nową, zdrową rutyną. 


Źródła:








czwartek, 21 listopada 2024

Choroby autoimmunologiczne - dlaczego Twój układ odpornościowy atakuje sam siebie?

choroby autoimmunologiczne


Na czym polegają choroby autoimmunologiczne? I czy faktycznie jest tak, że organizm atakuje sam siebie? Niestety dzieje się tak w momencie gdy system odpornościowy zaczyna działać nadaktywnie. O układzie odpornościowym pisałam też tu

System immunologiczny produkuje białka - przeciwciała - które ochraniają przed wirusami, bakteriami, toksynami.  

Choroby autoimmunologiczne mogą dotknąć każdą osobę, jednak prawie 80% chorych stanowią kobiety. 

Jeśli chorujesz na chorobę autoimmunologiczną, Twój układ odpornościowy nie rozpoznaje zdrowych tkanek. Zamiast niszczyć potencjalne antygeny, zaczyna niszczyć Twoje zdrowe komórki.

Kiedy wirus/bakteria dostanie się do Twojego organizmu, zostaje uruchamiana odpowiedź immunologiczna. Limfocyty i komórki odpornościowe wywołują stan zapalny. 

Limfocyty T - rodzaj krwinek białych, odpowiedzialnych za odporność komórkową (wrodzoną, bezpośrednią) - wytwarzają przeciwciała IgA, IgG oraz IgE. Limfocyty T aktywują się w grasicy. Zawartość limfocytów T w naszym organizmie wynosi 80%. Mają za za zadanie eliminować komórki chore oraz rakowe. Chronią nas codziennie przed infekcjami spowodowanymi patogenami. To one kierują odpowiedzią immunologiczną.

Limfocyty B -  komórki dojrzewają w szpiku kostnym, odpowiadają za odporność humoralną (nabytą, pośrednią). Aktywacja limfocytów B zachodzi w narządach limfatycznych, czyli w śledzionie i węzłach chłonnych. Ich zawartość w organizmie wynosi 20%. Potrafią wykryć antygeny zawarte w wirusach czy bakteriach, po czym produkują komórki plazmatyczne. Te natomiast w odpowiedzi na wroga wytwarzają immunoglobuliny  - przeciwciała - które zostają wysyłane w miejsce zakażenia. Komórki B dzielą się jeszcze na komórki z pamięcią. Mogą krążyć w organizmie latami, zapamiętując antygeny napotkanych patogenów. Po rozpoznaniu szkodliwej komórki wywołują silniejszą odpowiedź immunologiczną.   

Gdy komórki układu odpornościowego przestają działać prawidłowo, nie są w stanie rozpoznać szkodliwych komórek. Nie są zdolne do rozpoznawania białek obcych od swoich, w efekcie organizm zaczyna niszczyć sam siebie. Zaczyna produkować przeciwciała, które następnie atakują zdrowe komórki, tkanki i narządy. W prostym tłumaczeniu Twój organizm jest w ciągłym stanie zapalnym. 

Objawami chorób autoimmunologicznych są zmiany skórne, codzienne zmęczenie, nagła utrata lub przybieranie na wadze, podwyższona temperatura ciała, problemy ze strony układu pokarmowego, bóle bez określonej przyczyny.


Znanych jest ponad 80 rodzajów chorób autoimmunologicznych. Najbardziej znane z nich to :

  • Reumatoidalne Zapalenie Stawów RZS
  • Toczeń rumieniowaty 
  • Choroba zapalna jelit
  • Stwardnienie rozsiane
  • Cukrzyca typu 1
  • Zespół Guillaina-Barre'a
  • Łuszczyca
  • Choroba Gravesa 
  • Zapalenie tarczycy Hashimoto
Jakie są czynniki wpływające na rozwój chorób autoimmunologicznych?
  • płeć, w 80% przeważają kobiety,
  • geny,
  • istniejące już stany zapalne (celiakia, Hashimoto),
  • nadwaga,
  • dysbioza jelitowa,
  • palenie papierosów,
  • toksyny,
  • leki,
  • niektóre infekcje wirusowe ( np., wirus Epsteina-Barra EBV) 

Lekarze ani naukowcy nie są w stanie jednoznacznie określić dlaczego dochodzi do rozwoju tych schorzeń oraz z jakiego powodu kobiety cierpią na nie częściej. Według wielu teorii, czynnikiem zwiększającym podatność u kobiet są hormony w czasie rozrodczym. Nie jest to jedyny czynnik. Wpływ mają także geny czy środowisko. Jednakże, nawet mając w rodzinie osobę chorującą na jakąkolwiek chorobę autoimmunologiczną, nie znaczy że Ty też na nią zachorujesz. Według naukowców "geny są ważne, ale to nie wszystko by rozwinęła się choroba". 


Co możesz zrobić by zapobiegać chorobom autoimmunologicznym?

  • stosuj dietę bogatą w składniki odżywcze
  • unikaj przetworzonej żywności
  • regularnie uprawiaj aktywność fizyczną
  • zwracaj uwagę na przyjmowane leki i ich skutki uboczne
  • unikaj toksyn 
  • ogranicz stres
  • zadbaj o jelita 

Musisz pamiętać o tym, że odporność zaczyna się w przewodzie pokarmowym. 70% układu odpornościowego znajduje się w jelitach. Tak więc odżywianie jest kluczową kwestią. Nie bez powodu mówi się, że jesteś tym co jesz. Nawet jeśli chorujesz na którąś z chorób autoimmunologicznych, Twoje codzienne wybory żywieniowe mogą zaostrzyć stan zapalny w organizmie lub złagodzić objawy. 


Źródła:

https://www.webmd.com/a-to-z-guides/autoimmune-diseases

https://www.niehs.nih.gov/health/topics/conditions/autoimmune

https://www.hopkinsmedicine.org/health/wellness-and-prevention/autoimmune-disease-why-is-my-immune-system-attacking-itself

https://en.wikipedia.org/wiki/B_cell

https://microbenotes.com/b-cell-b-lymphocyte/

https://www.autoimmuneinstitute.org/7-ad-risk-factors/