Pokazywanie postów oznaczonych etykietą autoimmunologia. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą autoimmunologia. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 9 marca 2025

Celiakia i nietolerancja glutenu - różnice, objawy i diagnostyka.

jak zdiagnozować celiakię, jakie są objawy celiakii i czym jest gluten

Zastanawiałaś się pewnie nie raz jak to jest z tym glutenem? Czy faktycznie ma szkodliwe działanie a może to tylko "nowy trend" w żywieniu? Dużo mówi się o produktach bezglutenowych, diety bez glutenu cieszą się coraz większą popularnością zaś w sklepach można zauważyć wzrost produktów z przekreślonym kłosem i napisem "Gluten-free". 

Z reguły gluten sam w sobie nie jest szkodliwy, niestety osoby cierpiące na celiakię lub z nietolerancjami na gluten czy pszenicę muszą szczególnie na niego uważać.  

Czym jest gluten?

Gluten to ogólna nazwa białek roślinnych występujących w zbożach. Charakteryzuje się lepkością oraz elastycznością. To dzięki nim chleby są bardzo miękkie, sprężyste a także pulchne. Poprzez połączenie mąki z wodą wytwarzają się lekko sprężyste glutenowe błony. Zatrzymują w sobie dwutlenek węgla podczas fermentacji co powoduje wyrastanie ciasta a także utrzymanie wilgoci.

Jakie rozróżniamy białka glutenowe?

  • w pszenicy występują prolaminy - czyli gluteniny i gliadyny,
  • w życie występują sekaliny,
  • w jęczmieniu występują hordeiny

Jak zatem ma się sprawa ma u osób chorujących na celiakie i z nietolerancjami? 

Najpierw rozróżnijmy od siebie te dwie kwestie.

Celiakia jest to genetyczna choroba autoimmunologiczna, która dotyka około 1% populacji na świecie. W Polsce szacuje się, że na celiakie choruje około 400 tysięcy osób. Mimo tego, że jest to choroba genetyczna może ujawnić się dopiero po 20 roku życia. Niestety pozostaje z chorym na całe życie. Objawia się reakcją układu odpornościowego na spożycie białka glutenu ze zbóż. W efekcie dochodzi do uszkodzenia przede wszystkim jelita cienkiego. O budowie jelita cienkiego pisałam tu. Przyjmowanie glutenu u osób z celiakią będzie powodowało ciągłe stany zapalne w jelicie cienkim, zapalenie błony śluzowej jelita oraz zanik kosmków jelitowych, które są odpowiedzialne za wchłanianie składników odżywczych.  

Nietolerancja glutenu wygląda nieco inaczej niż u osób z celiakią. Układ odpornościowy u osób z celiakią walczy z glutenem tak, jakby był to wirus, dlatego jest tak silna reakcja organizmu. Nietolerancja nie jest alergią. Nietolerancja jest reakcją na spożyty gluten. Objawami mogą być zmiany skórne, bóle brzucha, biegunki czy zmiana nastroju. Po jakimś czasie od odstawienia glutenu i zregenerowaniu jelit, może okazać się, że nadwrażliwość się wycofała. 
Nietolerancja na gluten występuje u osób u których nie stwierdzono celiakii lub alergii na pszenicę jednak występują negatywne objawy po spożyciu glutenu. 
Badania wykazują, że jest o wiele więcej osób z nietolerancją na gluten niż z celiakią a najczęściej nadwrażliwe są kobiety.  

Oprócz celiakii oraz nieceliakalnej nadwrażliwości na gluten zostaje jeszcze alergia na pszenicę.
Jej objawami są wzdęcia, skurcze żołądka, biegunki, wymioty, zaostrzenie atopowego zapalenia skóry, astma, pokrzywka, obrzęki naczyniowe, nieżyt nosa a także wstrząs anafilaktyczny. U niektórych osób mogą występować objawy alergiczne nawet po wdychaniu pyłu zbożowego. 


problemy skórne związane z glutenem, jak gluten wpływa na jelita, niedobory odżywcze spowodowane glutenem


Jakie są objawy celiakii?
  • problemy z trawieniem: biegunki tłuszczowe lub wodniste, zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha, stany zapalne jelit.
  • problemy skórne: trądzik, wysypki, egzema, pokrzywka.
  • problemy neurologiczne: depresja, niepokój, zmęczenie, problemy z koncentracją, splątanie, mgła mózgowa, zawroty głowy, padaczka, spadek libido, drętwienie palców a także rąk lub nóg. 
  • inne problemy: niedobory składników odżywczych w tym żelaza i witaminy B12, osteoporoza, obniżona odporność, bóle głowy, anemia, nawracające afty, utrata masy ciała, bóle stawów (łokci, dłoni, kolan), sztywność mięśni, przewlekły katar, astma, puchnięcie twarzy, problemy z zajściem w ciąże, zaburzenia hormonalne i miesiączkowe a w bardzo poważnych przypadkach może nawet dojść do wstrząsu anafilaktycznego. 
Nie każda osoba będzie miała takie same objawy uczulenia na gluten. U niektórych osób chorujących na celiakię nie występują żadne wyraźne objawy z układu odpornościowego, dlatego często są błędnie zdiagnozowane i pozostają nieleczone latami lub leczone w nieodpowiedni sposób.

Jak zdiagnozować celiakie?
Zalecane są badania serologiczne przeciwciał związanych z tą chorobą, takie jak:
  • IgA - całkowity poziom immunoglobulin typu A - badanie wskazujące obecność stanu zapalnego, 
  • tTG IgA - przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej 
Dodatkowo:
  • DGP IgG - przeciwciała przeciwko deaminowanemu peptydowi gliadyny 
  • tTG IgG  - przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej IgG
  • EmA IgG - przeciwciała przeciwko endomysium mięśni gładkich. 
Przed wykonywaniem badań nie powinno się odstawiać produktów glutenowych, by mieć pewność co do wyników. 

Jednak jak podają badania, niektóre osoby chorujące na celiakię nie wytwarzają w ogóle przeciwciał. Dlatego czasem wykrycie alergii na gluten jest utrudnione. W takich przypadkach warto wykonać biopsję jelita cienkiego podczas gastroskopii. 

Warto zwrócić uwagę na fakt, że celiakia często idzie w parze z takimi chorobami jak:
  • cukrzyca typu 1
  • chorobami autoimmunologicznymi
  • choroby tarczycy
  • choroby stawów i wątroby
  • zespołem Downa
  • zespołem Turnera 
  • zespołem Williamsa 

Jak leczyć celiakię/nietolerancję glutenu?
Niestety nie ma żadnych leków na alergię/nietolerancję glutenu. Jedynym skutecznym sposobem jest dieta bezglutenowa. 
Efekty odstawienia glutenu zależne są niestety od organizmu. U niektórych osób efekt będzie po paru dniach u innych nawet po około miesiącu. 

Źródła:

https://www.healthline.com/nutrition/what-is-gluten#symptoms

https://www.healthline.com/nutrition/what-is-gluten#bottom-line

https://www.hopkinsmedicine.org/health/wellness-and-prevention/what-is-gluten-and-what-does-it-do

https://www.chop.edu/news/signs-and-symptoms-gluten-sensitivity

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/21622-gluten-intolerance

sobota, 14 grudnia 2024

Czystek - 10 istotnych powodów, by zacząć go pić.

czystek, napar z czystka, zioła, cistus incanus, zdrowie


Czy słyszałaś może o herbacie z czystka? Jeśli nie, koniecznie musisz się z nią zapoznać i zaprzyjaźnić - niesie za sobą mnóstwo korzyści leczniczych.

Ziele czystka ( lac. Cistus incanus ) jest rośliną pochodzącą z terenów śródziemnomorskich. Jest to wiecznie zielony krzew o pięknym wyglądzie oraz zapachu, od wieków ceniony za swoje właściwości zdrowotne. 

Różowe lub białe kwiaty czystka mogą dawać złudzenie bardzo delikatnej roślinki, jednak ma ona niezwykłą moc.  

Była ceniona już w czasach starożytnych przez Greków i Rzymian, którzy wykorzystywali jej lecznicze właściwości. 

Liście czystka zawierają polifenole, flawonoidy i antocyjany. Mają właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe

Jest rośliną, która najmocniej wzmacnia układ odpornościowy.

Udowodnione jest naukowo, że polifenole pochodzenia roślinnego są najsilniejszymi przeciwutleniaczami. 

10 powodów by zacząć stosować czystek w swojej diecie:

  1. Wspiera odporność organizmu.  Polifenole zawarte w herbacie z czystka wzmacniają układ odpornościowy i zwalczają infekcje. Polecana jest w przypadku przeziębień takich jak grypa. Regularne picie czystka pomoże zmniejszyć nasilenie choroby lub całkowicie jej zapobiec. 
  2. Obniża ryzyko chorób przewlekłych takich jak choroby serca, nowotwory i zaburzenia neurodegeneracyjne. Poprzez przeciwutleniacze zwalcza stres oksydacyjny. O stresie oksydacyjnym pisałam tutaj - polecam przeczytać. 
  3. Zwalcza stany zapalne. W badaniu kontrolnym placebo, w którym wzięło udział 160 osób z infekcjami górnych dróg oddechowych, wykazano skuteczność ekstraktu z czystka. W trakcie leczenia czystkiem, zmniejszyły się objawy choroby a także zmniejszył się poziom białka C-reaktywnego  CRP ( marker stanu zapalnego w organizmie ). Związki zawarte w liściach czystka pomagają złagodzić stany zapalne, poprawiając dzięki temu ogólne zdrowie i samopoczucie. 
  4. Wspomaga trawienie. Łagodzi objawy zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Związki przeciwzapalne łagodzą podrażnione tkanki żołądka i jelit. Jest skuteczny w leczeniu przekrwienia błony śluzowej żołądka. Warto sięgać po niego w problemach z trawieniem, wzdęciach, gazach i biegunkach. 
  5. Działa antybakteryjnie oraz przeciwwirusowo. Zmniejsza przyleganie bakterii do jamy ustnej. Warto po umyciu zębów wypłukać dodatkowo jamę ustną naparem z czystka. Świetnie poradzi sobie z aftami, zapaleniem dziąseł i migdałkami. 
  6. Zmniejsza ryzyko chorób układu krążenia. Kwasy fenolowe i flawonoidy zawarte w czystku zmniejszają czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz miażdżycy.
  7. Poprawia profil lipidowy. Zmniejsza poziom złego cholesterolu.  
  8. Regularne picie czystka odstrasza kleszcze. Olejki eteryczne zawarte w liściach czystka hamują wzrost bakterii boreliozy. 
  9. Zwalcza problemy z trądzikiem, egzemą (AZS) oraz łuszczycą. Wspomaga zarówno od środka - pijąc herbatę, a także od zewnątrz przecierając skórę naparem. Po miesiącu regularnego picia naparu z czystka skóra staje się gładsza, jędrniejsza a zmarszczki stają się mniej widoczne. 
  10. Usuwa metale ciężkie z organizmu. Zanieczyszczona woda z rur, kosmetyki, dym papierosowy, zanieczyszczone powietrze, pestycydy w pożywieniu mogą zawierać w sobie toksyny - metale ciężkie, które gromadzą się w naszym organizmie. Przyłączają się do komórek i uniemożliwiają wykonywanie swoich funkcji. 

Przeciwskazania do stosowania czystka. 

Pomimo swoich właściwości zdrowotnych, nie jest wskazany dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią. Czystek ma właściwości przeciwzakrzepowe, dlatego osoby stosujące leki przeciwzakrzepowe powinny zasięgnąć opinii lekarza. Może mieć wpływ na stężenie leków we krwi. Osoby z problemami nerek powinny unikać suplementacji czystkiem, niektóre składniki czystka mogą wpływać na funkcje nerek. Także osoby borykające się z alergiami powinny ostrożnie podchodzić do suplementacji czystka. 


Źródła:









czwartek, 21 listopada 2024

Choroby autoimmunologiczne - dlaczego Twój układ odpornościowy atakuje sam siebie?

choroby autoimmunologiczne


Na czym polegają choroby autoimmunologiczne? I czy faktycznie jest tak, że organizm atakuje sam siebie? Niestety dzieje się tak w momencie gdy system odpornościowy zaczyna działać nadaktywnie. O układzie odpornościowym pisałam też tu

System immunologiczny produkuje białka - przeciwciała - które ochraniają przed wirusami, bakteriami, toksynami.  

Choroby autoimmunologiczne mogą dotknąć każdą osobę, jednak prawie 80% chorych stanowią kobiety. 

Jeśli chorujesz na chorobę autoimmunologiczną, Twój układ odpornościowy nie rozpoznaje zdrowych tkanek. Zamiast niszczyć potencjalne antygeny, zaczyna niszczyć Twoje zdrowe komórki.

Kiedy wirus/bakteria dostanie się do Twojego organizmu, zostaje uruchamiana odpowiedź immunologiczna. Limfocyty i komórki odpornościowe wywołują stan zapalny. 

Limfocyty T - rodzaj krwinek białych, odpowiedzialnych za odporność komórkową (wrodzoną, bezpośrednią) - wytwarzają przeciwciała IgA, IgG oraz IgE. Limfocyty T aktywują się w grasicy. Zawartość limfocytów T w naszym organizmie wynosi 80%. Mają za za zadanie eliminować komórki chore oraz rakowe. Chronią nas codziennie przed infekcjami spowodowanymi patogenami. To one kierują odpowiedzią immunologiczną.

Limfocyty B -  komórki dojrzewają w szpiku kostnym, odpowiadają za odporność humoralną (nabytą, pośrednią). Aktywacja limfocytów B zachodzi w narządach limfatycznych, czyli w śledzionie i węzłach chłonnych. Ich zawartość w organizmie wynosi 20%. Potrafią wykryć antygeny zawarte w wirusach czy bakteriach, po czym produkują komórki plazmatyczne. Te natomiast w odpowiedzi na wroga wytwarzają immunoglobuliny  - przeciwciała - które zostają wysyłane w miejsce zakażenia. Komórki B dzielą się jeszcze na komórki z pamięcią. Mogą krążyć w organizmie latami, zapamiętując antygeny napotkanych patogenów. Po rozpoznaniu szkodliwej komórki wywołują silniejszą odpowiedź immunologiczną.   

Gdy komórki układu odpornościowego przestają działać prawidłowo, nie są w stanie rozpoznać szkodliwych komórek. Nie są zdolne do rozpoznawania białek obcych od swoich, w efekcie organizm zaczyna niszczyć sam siebie. Zaczyna produkować przeciwciała, które następnie atakują zdrowe komórki, tkanki i narządy. W prostym tłumaczeniu Twój organizm jest w ciągłym stanie zapalnym. 

Objawami chorób autoimmunologicznych są zmiany skórne, codzienne zmęczenie, nagła utrata lub przybieranie na wadze, podwyższona temperatura ciała, problemy ze strony układu pokarmowego, bóle bez określonej przyczyny.


Znanych jest ponad 80 rodzajów chorób autoimmunologicznych. Najbardziej znane z nich to :

  • Reumatoidalne Zapalenie Stawów RZS
  • Toczeń rumieniowaty 
  • Choroba zapalna jelit
  • Stwardnienie rozsiane
  • Cukrzyca typu 1
  • Zespół Guillaina-Barre'a
  • Łuszczyca
  • Choroba Gravesa 
  • Zapalenie tarczycy Hashimoto
Jakie są czynniki wpływające na rozwój chorób autoimmunologicznych?
  • płeć, w 80% przeważają kobiety,
  • geny,
  • istniejące już stany zapalne (celiakia, Hashimoto),
  • nadwaga,
  • dysbioza jelitowa,
  • palenie papierosów,
  • toksyny,
  • leki,
  • niektóre infekcje wirusowe ( np., wirus Epsteina-Barra EBV) 

Lekarze ani naukowcy nie są w stanie jednoznacznie określić dlaczego dochodzi do rozwoju tych schorzeń oraz z jakiego powodu kobiety cierpią na nie częściej. Według wielu teorii, czynnikiem zwiększającym podatność u kobiet są hormony w czasie rozrodczym. Nie jest to jedyny czynnik. Wpływ mają także geny czy środowisko. Jednakże, nawet mając w rodzinie osobę chorującą na jakąkolwiek chorobę autoimmunologiczną, nie znaczy że Ty też na nią zachorujesz. Według naukowców "geny są ważne, ale to nie wszystko by rozwinęła się choroba". 


Co możesz zrobić by zapobiegać chorobom autoimmunologicznym?

  • stosuj dietę bogatą w składniki odżywcze
  • unikaj przetworzonej żywności
  • regularnie uprawiaj aktywność fizyczną
  • zwracaj uwagę na przyjmowane leki i ich skutki uboczne
  • unikaj toksyn 
  • ogranicz stres
  • zadbaj o jelita 

Musisz pamiętać o tym, że odporność zaczyna się w przewodzie pokarmowym. 70% układu odpornościowego znajduje się w jelitach. Tak więc odżywianie jest kluczową kwestią. Nie bez powodu mówi się, że jesteś tym co jesz. Nawet jeśli chorujesz na którąś z chorób autoimmunologicznych, Twoje codzienne wybory żywieniowe mogą zaostrzyć stan zapalny w organizmie lub złagodzić objawy. 


Źródła:

https://www.webmd.com/a-to-z-guides/autoimmune-diseases

https://www.niehs.nih.gov/health/topics/conditions/autoimmune

https://www.hopkinsmedicine.org/health/wellness-and-prevention/autoimmune-disease-why-is-my-immune-system-attacking-itself

https://en.wikipedia.org/wiki/B_cell

https://microbenotes.com/b-cell-b-lymphocyte/

https://www.autoimmuneinstitute.org/7-ad-risk-factors/